Teken van leven!

Hallo iedereen!

We zijn nu iets meer dan een week in Frans Guyana en nog steeds geen berichtjes op de blog...wat raar. Maak jullie maar niet ongerust, we leven nog steeds. Alleen kunnen we vanop de plaats waar we logeren geen mails versturen vandaar de lange stilte. Maar nu hebben jullie recht op een lange update!

De expeditie begon een beetje in mineur: de bus tussen Charles De Gaulle en Orly zat vast op de ring in Parijs waardoor we ons vliegtuig misten! Geen ramp: we kregen een nieuw ticket voor de volgende dag en sliepen dan maar een nachtje in het Ibis hotel op Orly. Op dinsdag kwamen we dan eindelijk aan in Cayenne waar Joep, Paul en Hiltje ons stonden op te wachten. Frans Guyana gaf ons meteen een prachtige indruk: eindeloos tropisch regenwoud met de meest fantastische planten! Ons logement is heel tof: Joep en zijn vrouw Marijke ontvingen ons hartelijk en zorgen ervoor dat we niets te kort komen. Enkele uren na onze aankomst vonden we al onze eerste Burmanniaceae: Burmannia capitata, die als onkruid langs de weg staat! Op Woensdag bezochten we het herbarium en deden we nog wat inkopen voor de komende dagen waarna de echte Burmanniaceae-jacht op donderdag kon beginnen. We gingen die dag zoeken in het Kaw gebergte en hadden meteen prijs: een hele populatie Gymnosiphon divaricatus verdween in buisjes met silica. Op vrijdag gingen we naar het Trésor natuurreservaat, een prachtig gebied met maagdelijk regenwoud. We wouden naar een plaats heel diep in het bos maar het pad was helemaal dichtgegroeid dus hakte Joep ons een weg door de rimboe. Maar het was de moeite meer dan waard: we vonden er Gymnosiphon breviflorus, Dictyostega orobanchoides, Gymnosiphon minutus en Hexapterella gentianoides (voor de leken: allemaal Burmanniaceae). De laatste twee soorten werden nooit eerder in Frans Guyana aangetroffen! Maar alles kan beter: zaterdag reden we richting Brazilië en gingen we door het bos naar een inselberg: een grote berg graniet die boven het regenwoud uitsteekt. Dat was heel erg indrukwekkend. Op de top vonden we bovendien Apteria aphylla maar nog sterker: op de flank groeide Gymnosiphon catitatus: een soort die maar bekend is van één collectie uit Brazilië! Na deze tocht reden we door naar St. Georges, waar we de Oiapoquerivier overstaken naar Brazilië met kleine bootjes. Het viel ons meteen op dat Brazilië heel anders is dan Frankrijk: de samba hangt hier gewoon in de lucht! Zondag voeren we dan verder de rivier op naar een grote stroomversnelling. Hier geen Burmanniaceae maar wel een heel mooi regenwoud met prachtig zicht op de rivier. Na nog een nachtje in Oiapoque (Brazilië) keerden we dan maandag terug naar Frankrijk. Vandaag is het rustdag en zitten we dus in het herbarium dit bericht te typen. Morgen en overmorgen gaan we noordwaards naar Paracou en St. Elie en op zaterdag begint er een nieuw avontuur richting Paramaribo en dan naar Guyana.

De expeditie is tot nu toe helemaal fantastisch: National Geographic Channel is er niks tegen ;-) Gelukkig hebben we al veel gefilmd. Natuurlijk gaan er ook al eens dingen mis maar tot nu toe zonder erg: Peter belande midden in het regenwoud in een rivier, Paul kwam onzacht in aanraking met de inselberg en Hiltje nam een duik in de Oiapoquerivier in Brazilië...en Vincent vreest dat hij dus het volgende slachtoffer wordt ;-).

Goed, dat was het zo'n beetje. Alle echt straffe verhalen horen jullie wel als we weer terug zijn. Nu gaan we nieuwe avonturen tegemoed (en hopelijk ook nieuwe Burmanniaceae: de teller staat al op 7, dat hadden we niet durven dromen!)