Out of Guyana

Momenteel zijn we op het vliegveld van Trinidad aan het wachten op onze vlucht naar Paramaribo. Het is hier bijzonder modern want ze hebben zelfs draadloos internet! Een ideaal moment voor een kleine update. We zijn dus uit Guyana weggeraakt en dat is heel wat als je met BWIA vliegt (onze vlucht was ditmaal maar een uur te laat!). De exportvergunning voor het plantenmateriaal is ook in orde geraakt. Daarvoor hebben we wel weer een halve dag bureaucratie moeten doorstaan: alle documenten moeten in zevenvoud, op elk blad moeten drie stempels en de mensen die dat moeten doen zijn altijd in vergadering. Omdat Paul gelukkig al die mensen redelijk goed kent duurt het geen week zoals bij normale stervelingen. Natuurlijk had de douane helemaal geen oog voor ons dierbaar materiaal, op de luchthaven van Georgetown zou je nog met een bazooka in je rugzak kunnen binnenwandelen (...maar o wee als er een stempel in je paspoort ontbreekt ;-). Daarmee zit onze Guyana-trip erop. Het land heeft toch wel een zekere indruk op mij nagelaten. Het regenwoud is er maagdelijk, met apen, jaguars, ara's,...en nog een heleboel indianenstammen die er wonen. Wegen zijn er nauwelijks en voorzieningen al evenmin. Georgetown is een hele bijzondere stad met allemaal oude houten gebouwen uit de tijd dat de Engelsen er nog de plak zwaaiden. Er zijn twee banken en ongeveer drie restaurants en als westerling loop je er 's avonds beter niet alleen op straat. We hebben er geen toerist gezien en souveniers of postkaarten moeten er nog uitgevonden worden. Wel is er heerlijke El Dorado rum, tot 21 jaar oud! Het lokale bier (Banks) is ook best drinkbaar. Samengevat: Guyana is enkel geschikt voor avonturiers.

Als alles goed gaat zijn we donderdagavond weer in Frans Guyana, waar we de laatste Burmanniaceae zullen proberen te strikken.

Groeten,

Vincent